اثر سینرژیک اینترفرون گاما با داروهای شیمی درمانی روی ke-۳۷
نویسندگان
چکیده
استفاده همزمان از مواد موثر بر پاسخ های بیولوژیک و داروهای مورد استفاده در شیمی درمانی باعث افزایش کارایی و کاهش اثرات جانبی روشهای درمانی سرطان می گردد. هر چند مکانیسم دقیق واکنش بین این دو دسته از داروها به خوبی روشن نیست. اینترفرون گاما یکی از مدولاتورهای بیولوژیک می باشد که باعث افزایش تمایز و کاهش تکثیر سلولهای سرطانی می گردد و با داروهای ضد سرطان اثر سینرژیک دارد. در این تحقیق با استفاده از رده سلولی ke-37 منتج شده از لوسمی لنفوبلاستیک حاد نوع t به بررسی اثر هم افزایی اینترفرون گاما با بعضی از داروهای مورد استفاده در شیمی درمانی پرداختیم. ابتدا رده سلولی مذکور در فلاسک سلول کشت داده شد و سپس به پلیت کشت 96 خانه ای منتقل گـردید. دزهـای مختلف داروهـای وین کریستین ، متیل پردنیزولون و دونوروبیسین به سوسپـانسیـون سلـولی اضافـه شـد و میـزان 100 iu/ml اینترفرون گـامـا بـه محیط کشت سلـول ها در فـواصل زمـانی مختلف (ساعات صفر، 8، 36 و 60) اضافه شد. اثر سینرژیک این داروها و اینترفرون گاما با استفاده از بررسی میزان تکثیر سلول ها با روش سنجش mtt ارزیابی گردید. نتایج به دست آمده، موید اثر سینرژیک اینترفرون گاما با وین کریستین، متیل پردنیزولون و دونوروبیسین می باشد. بدین ترتیب که اینترفرون گاما اثر سیتوتوکسیک و یا سیتواستاتیک داروهای مذکور را افزایش داده و این افزایش از لحاظ آماری معنی دار می باشد (p<0.05) علاوه بر این اضافه کردن اینترفرون گاما در ساعات 36 و 60 نسبت به ساعات صفر و 8 پس از اضافه نمودن دارو در جلوگیری از رشد و تکثیر سلول ها موثرتر می باشد (p<0.05).
منابع مشابه
بررسی اثر سینرژیک اینترفرون گاما همراه با داروهای شیمی درمانی بر روی رده های سلولی لوسمی لنفوبلاستیک حاد سلول t انسانی
استفاده همزمان از مواد موثر بر پاسخ های بیولوژیک و داروهای مورد استفاده در شیمی درمانی باعث افزایش کارائی و کاهش اثرات جانبی روشهای درمانی سرطانها می گردد. هر چند مکانیسم دقیق واکنش بین این دو دسته از داروها به خوبی روشن نیست . اینترفرون گاما یکی از مدولاتورهای بیولوژیک می باشد که باعث افزایش تمایز و کاهش تکثیر سلولهای سرطانی می گردد و با داروهای ضد سرطان اثر سینرژیک دارد. در این تحقیق با استفا...
15 صفحه اولاثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...
متن کاملاثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...
متن کاملافزایش سمیت داروهای شیمی درمانی با رتینوئیک اسید تمام ترانس بر روی سلولهای CD44
سابقه و هدف: در مطالعات اخیر علت مقاومت تومور مری به داروهای شیمی درمانی، وجود سلولهای CD44 تمایز نیافته بیان شده است. هدف از این مطالعه بررسی اثرات تمایزگری ″رتینوئیک اسید تمام ترانس″ برای کاهش مقاومت تومورها به شیمی درمانی و همچنین بهبود اثر سمیّتی آنها می باشد. مواد و روشها: دراین مطالعه تجربی سلولهای CD44+ و CD44-با روش MACS از رده سلولیKYSE-30 جدا گردید. اثرات سمیتی تیمار رتینوئیک اسید...
متن کاملافزایش سمیت داروهای شیمی درمانی با رتینوئیک اسید تمام ترانس بر روی سلول های cd۴۴
سابقه و هدف: در مطالعات اخیر علت مقاومت تومور مری به داروهای شیمی درمانی، وجود سلولهای cd44 تمایز نیافته بیان شده است. هدف از این مطالعه بررسی اثرات تمایزگری ″رتینوئیک اسید تمام ترانس″ برای کاهش مقاومت تومورها به شیمی درمانی و همچنین بهبود اثر سمیّتی آنها می باشد. مواد و روشها: دراین مطالعه تجربی سلولهای cd44+ و cd44-با روش macs از رده سلولیkyse-30 جدا گردید. اثرات سمیتی تیمار رتینوئیک اسید...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
عنوان ژورنال:
physiology and pharmacologyجلد ۷، شماره ۲، صفحات ۱۴۳-۱۴۹
کلمات کلیدی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023